AŞKA DÂİR DENEMELER HASRETİN NÂRINDA...
Ey özlemimin adı yâr!
Gözbebeklerimde aksin, aynalarda suretin olmadıktan sonra n'eyleyim ben güzellikleri? N'eyleyim sensiz zamanı, baharı, kırları? N'eyleyim gülü, menekşeyi, lâleyi, zambağı? Gülüşler sensiz boş bana, ölüşler manasız… Vuslatına koşmayan dakikalar, saatler anlamsız…
Su seninle hayat bana; duâlar seninle anlamlı… Sensiz geçen her gecem gönlümde hep gamlı… Ben hasret mahkûmuyum sevgili, dünyan bana yasaklı…
Özleminden çıldırdıkça geceleri, hasretin her gece yarısı kurdurduğu darağacının sabır sandalyesine çıkıp sabrımın nabzını ölçtüm dilimdeki duâlarla… Yakardıkça yakardım Allah’a…
Geceyi bir tuz gibi bastım yarama
Anladım ki acıyan yerim kalmamış…
Vurdukça vurdum kalbimin gizli köşelerine
Döndüm baktım ki hiç ders almamış…
Üstünü örttüm elemlerimin
Yorganım kısa geldi hüzünlerime…